Ik heb borderline en sta op straat en weet niet hoe ik langer de ziekte moet bestrijden wat moet ik doen?

sorry, linkje vergeten:

http://www.belevenissenborderline.nl/cms/content/view/14/40/

Ja hoor, dat kan. Kijk eens op de volgende site om te kijken wat de kenmerken van borderline zijn volgens de DSM IV criteria.
Besef wel HEEL goed, dat de constatering borderline-stoornis niet zomaar gemaakt kan worden. Iemand is niet zomaar een borderliner, als die persoon
minimaal 5 van de eigenschappen binnen de DSM IV criteria vertoont. Wij mensen willen een ander snel in een hokje plaatsen, maar zo makkelijk is het
niet. Mensen zijn complexe wezens en kunnen ook combinaties van eigenschappen van verschillende stoornissen vertonen. Het gaat erom, dat er in
kaart wordt gebracht welke eigenschappen iemand vertoont (zonder direct allerlei nutteloze lijstjes erbij te pakken) en werken aan het creëren van
oplossingen voor die problemen, die voortvloeien uit die eigenschappen.

Stel jezelf de volgende vraag:

Hou ik zoveel van hem/haar, dat ik zelfs bereid ben om mijn identiteit te verliezen als ik daardoor bij hem/haar kan blijven?

Is het antwoord Ja, ga vooral zo door, maar is het antwoord Nee, accepteer dan, dat iemand met borderline hulp nodig heeft en zolang hij/zij daar geen behoefte aan heeft, dan moet je wel heel hopeloos verliefd zijn op die persoon om bij hem/haar te blijven. Iemand met borderline zuigt je gewoon helemaal leeg en was je voor het contact een vrolijke flierefluiter, na een tijdje contact te hebben gehad met een borderliner is de kans groot, dat je erg depressief wordt en logisch ook, want je geeft alles, maar je krijgt helemaal niets, maar dan ook echt helemaal niets terug. Op internet is er van alles te vinden over hoe om te gaan met iemand met borderline, maar als je verliefd wordt op iemand, dan is het de grootste nachtmerrie, als die persoon borderline heeft.
Nee, ik probeer mensen met borderline niet in een kwaad daglicht te stellen, maar het is wel een hele erge ziekte, die ook je naaste helemaal kapot maakt en iemand met borderline heeft dat niet eens in de gaten en het erge van alles: hij/zij kan er ook nog eens niets aan doen.

Sterkte zou ik zeggen en weet waar je mee doorgaat!

hay

ik vroeg me af of je zonder de intense woede aanvallen ook onder borderline kunt vallen?

hey allen,
ik heb zelf een relatie met een borderliner gehad en kan je zeggen: borderline of niet, zij maakt me niet gelukkig. heb willen vechten voor haar, cursussen voor partners willen doen, was er altijd voor haar. maar het was nooit genoeg. als ik haar niet meer belde omdat ze rust wou, ging ze heel leuk doen tegen me. als ik dan weer toehapte, duwde ze me weer weg. ik kan hier niet meer mee omgaan, het doet teveel pijn om iemands speelbal te zijn. ik ben ook maar een mens van vlees en bloed. ik weet dat borderliners moeite met hun emoties hebben en heb daar heel veel begrip voor getoond. maar het is zo jammer dat mijn emoties niet meer meetellen.

mijn advies: als je er niet gelukkig van wordt, kies voor jezelf en vergeet deze persoon.

maarja dat vergeten wil mij niet echt lukken....voor mezelf kiezen gelukkig wel!

Hey Annet,

Ik begrijp volledig wat je meemaakt. Ikzelf heb twee jaar een relatie gehad met iemand die borderline had. Ook wij waren stapel verliefd op elkaar, hij beloofde er altijd voor mij te zijn en een huisje te bouwen en kindjes enz...
Alles was een leugen, want nu heeft hij me zonder een woord laten vallen en wil geen enkel contact meer.
Ik kan onmogelijk kwaad op hem zijn, want die liefde is bij mij nog steeds veel te hoog. Ben je zeker dat je de relatie nog wel wil redden. Want geloof me, aan het lijntje gehouden worden voor een jaar lang en dan de mokerslag krijgen is alles behalve een pretje. Ik ben nu geen mens meer.

gr

Beste,

Ik kom net uit een vreselijk pijnlijke relatie van bijna twee jaar met een jongen van 22 met Borderline. Ik ben er zo kapot van, ben zelf depressief geworden en weet geen blijf meer met mezelf. Ik heb het altijd voor hem opgenomen en hem gerustgesteld. Hij had een erg laag zelfbeeld en ook vaak hevige woedeuitbarstingen. Tegen mij waren die voornamelijk verbaal, maar tov zijn ouders kon dat ook fysiek gaan. Hij wil nu geen contact meer met me, alles is de schuld van mij, mijn oudes, mijn verleden. Hij zal geen seconde de vinger naar zichtzelf wijzen. Hij heeft me letterlijk leeggezogen. Toch kan ik hem  niet opgeven, ik geloofde in hem, vertrouwde hem , hou nog steeds van hem.
Ik wil heel graag eens praten met hem, over alles. Maar hij negeert me nu al twee maand en half. Heeft er iemand tips over hoe ik dit het best aanpak? Hoe ik door zijn schild kan breken? Hij wil geen woord horen over borderline, volgens hem mankeert er niks.

Hulp zou enorm gewaardeer worden,

Groetjes

Een verloren zieltje

Hallo allemaal,

Jullie, als partner van een "borderliner" ( rot woord) hebben een algemeen minder gewaardeerd persoon een gevoel gegeven dat er toch van ze gehouden kan worden! Als je kan, ga daar mee door!
Jullie hebben het er niet ingebracht, maar je kan hun er wel mee helpen om het eruit tehalen!

Dat is tenslotte precies wat jullie als partners beide heel.... heel.... heel.... graag willen!
Dat voel je beide ook zo, is het niet?
Nou alleen nog de manier vinden. Daar heb je internet en je eigen geduld en ervaring voor!

Prettige kerstdagen,
Danny.

Misschien heb ik niet duidelijk mijn vraag gesteld,maar zijn er mensen die dit ook zo hebben megemaakt?