Bordie.nl

Hallo,

Ik had een vraag... ik denk dat ik Borderline heb, maar ik weet het niet zeker. Ik durf er ook niet mee naar een dokter, en al helemaal niet tegen me ouders te zeggen. Vaak voel ik een emotionele opkropping in mijzelf, maar wil het niet laten zien. Ik wacht dan tot ik alleen ben, en laat het dan los.. vaak dat ik dan stil in bed huil. Soms word dat dan zo erg dat ik 'zelfbeschadiging' doe. Ik weet dat dit fout is, maar ik weet het zelf ook niet meer...
Mijn emoties wisselen opeens heel plots, de mensen die close met me zijn, kan ik hier heel erg pijn mee doen. Dat ik opeens zo gevoelloos kan zijn en dan een paar dagen later heel anders ben, en ook spijt heb. Ik voel mij heel vaak leeg en futloos, maar wil het nooit laten zien, en ben juist erg opgetogen! maar soms opeens heel stil omdat ik dan in mezelf keer en vergeet mezelf anders voor te doen.
Mijn moeder was voor/tijdens/na mijn geboorte manisch depresief(borderline?) door de geboorte van mijn geestelijk gehandicapte broer.
De laatste tijd gaat het steeds erger, en keer ik steeds meer tot mijzelf.
Kan ik borderline hebben?

Hoi Lied,

We zijn een lotgenoten forum, geen deskundig forum die diagnoses stellen.
Om er zeker van te zijn of je psychisch wat mankeert, dan zul je echt naar je huisarts moeten gaan, of je kan ook rechtstreeks naar een ggz instelling. (elke provincie heeft 1 of meerdere vestigingen).

Borderline kan alleen vastgesteld worden door middel van testen, wat nog weer een reden is waarom wij dat niet kunnen vaststellen. Dit mag alleen een psychiater.

Ik weet verder niet hoe oud je bent, want borderline kan pas vanaf je 18de vastgesteld worden. En 17 borderline in ontwikkeling.

Je zegt dat je moeder manisch depressief was, dit is wat anders dan borderline. Manisch is dat je extreem opgewekt bent en de wereld aan kan. En de andere kant daarvan is zwaar depressief.
Niet echt de eerste kenmerken van borderline.

Wat ik ook uit je bericht haalt is dat je erg aan het zoeken bent, doe dat niet. Praat jezelf geen dingen aan, wanneer je er geen zekerheid over heb. Want hoe vaker je wat gaat herhalen, dan krijg je er vanzelf wel last van.
Voorbeeld. Als je de hele dag zegt ik heb hoofdpijn, dan ga je nog pijn in je hoofd voelen. Vandaar mijn waarschuwing pas op met zelfdiagnoses!

De klachten die jij opnoemt, kan onder zoveel vallen namelijk. Weet ook niet hoe oud/jong je bent?

Hoop je zo voldoende informatie te hebben gegeven :D

groetjes vlindertje

Hey vlindertje,

Het is helemaal niet mijn bedoeling om mezelf dingen aan te gaan praten, juist niet! Maar, ja hoe zal ik dat uit leggen... ik voel me gewoon anders dan dat ik denk normaal is. Ik ben gewoon wat gaan googlen, omdat me moeder het ook een keer over haar depressie had. Dat ze mediecijnen moest slikken enzo. Toen ik informatie er over opzocht, viel het me gewoon op dat zo veel symptomen overeenkomen met hoe ik me voel.

Gewoon de angst om me moeder te vertellen dat ik me ook maar in de buurd van gedepreseerd voel is al uit ten bozen. Ze moest is weten... ik weet niet hoe jullie er mee om kunnen gaan.

En ja ik ben 17, ookal begon het al toen ik 16 was.

Ik heb ook het gedicht gelezen bij de informatie over Borderline, echt heel erg mooi. En dat brengt het ook heel goed onder woorden. Maar als je er zeker van wilt zijn en naar een huisarts gaat, moet je je ouders daar dan van op de hoogte brengen?  ???
Als ik dat mag vragen tenminste,, hehe.

Groetjes!

Je kan altijd naar de huisarts toe zonder dat je ouders het hoeven te weten. Je huisarts heeft namelijk een geheimhoudingsplicht.

Als je een doorverwijzing krijgt voor bijvoorbeeld het ggz kan het voorkomen dat hun je post sturen. Als je aangeeft dat je geen post wil ontvangen zullen ze dit respecteren en je niets versturen.

Maar ik denk dat als je het bij je moeder neerlegt dat ze misschien je klachten wel zal herkennen. En wie weet kan ze je wel steunen er in?

Groetjes Goof