Bordie.nl

Gastenhoek => Gastenhoek => Topic gestart door: Dimitri op 14 Mei, 2008, 17:52:29



Titel: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: Dimitri op 14 Mei, 2008, 17:52:29
beste lot genoten,

ik zoek eik iemand die al verder in zijn stadium is met genezen of verwerken. Ik ben zelf nog een jonge gast van 21,maar heb al zoveel moeten verwerken, en heb de afgelopen 5 jaar overal en nergens gewoond en gewerkt.
Ik wil elke keer opnieuw proberen en het lukt me gewoon niet meer. Elke keer voor korte duur. me ex vriendin heeft me laten vallen, en maakt mij helemaal zwart met me ziekte. Me ouders  laten me vallen, de rest van de familie zie ik al jaren niet meer. (omdat ik anders ben als hun).  Ik heb jaren bij psychologen en dokters en psychiaters gelopen echter niks heeft geholpen. Medicijnen wil ik niet slikken omdat ik van anti-depressiva kilos aankom. Waardoor mij zelfvertrouwen nog verder daalt. De laatste 6 maanden heb ik al 3 zelfmoordpogingen gedaan, waarvan 1 net fout is opgelopen. Want ik weet niet meer waar ik hulp moet zoeken. Ik hoop ook dat iemand die uit ervaring kan spreken mij misschien verder kan helpen. Want ik trek het niet langer om met zoveel stress verdriet en pijn van mij en mij ziekte rond te moeten lopen.

 :'(  Wie kan mij advies geven wat te doen ???


Titel: Re: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: rob op 01 Juni, 2008, 14:26:24
ik zou alles afsluiten hier in dit land en lekker emigreren naar een warm zonnig land, waar alles inlager tempo draait, sowie so minder stress en lekker luieren in de zon voorlopig daar. en dan de draad weer gaan oppikken daar met nw. vrienden kenissen en baan.


Titel: Re: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: natascha op 04 Juni, 2008, 15:13:19
Hoi
Ik heb zelf ook een borderline stoornis en daarnaast nog twee andere persoonljikheidssoornissen.
wat ik je als advies kan geven is probeer dingen te gaan doen die je leuk vind. bijvoorbeeld gaan zwemmen, ga gewoon naar het zwembad en ga baantjes trekken. in het begin zal het moeilijk zijn en word je er heel erg moe van maar uiteindelijk zal het je goed doen. natuurlijk is zwemmen maar een voorbeeld.
ik ben zelf ook 21 en ik heb der best wel veel moeite mee om te moeten leven met drie stoornissen
je moet niet gaan vluchten maar je moet er tegen vechten. probeer het

het ga je heel goed
xxx
natascha


Titel: Re: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: Danielle op 27 Oktober, 2008, 17:10:20
Beste Dimitri,

Ik was 24 toen ik erachter kwam..... en ik dank god op mijn blote knieën voor de anti depressiva die ik kreeg voorgeschreven.

Het leek wel een wondermiddel!!!!

Je moet het ook zien als een tijdelijke oplossing. Echt, het wordt allemaal beter.
Ik ben inmiddels 30 en ben al een jaar of twee geen medicijnen meer...En het gaat prima.

Wil je niet vertellen wat je moet doen, maar die anti depressiva heeft me echt zo geweldig goed geholpen!

Heel veel succes!
Groetjes,
Danielle


Titel: Re: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: Esther89 op 28 Oktober, 2008, 21:27:21
Beste dimitri,
Borderline kan en last zijn
Borderline kan een excuses zijn
Borderline kan meerdere wegen zijn
Probeer er achter te komen wie je bent.
Waar sta je voor?
Probeer een stabiele omgeving te creeren.
Probeer te analyseren.
Borderline is vechten.
Tegen het onbegrip, tegen jezelf, tegen anderen, tegen je leven.
Ikzelf heb borderline, heb een bipolaire stoornis en ADHD.
Ben 19 jaar en heb al teveel meegemaakt.
Sinds vorig jaar volg ik een therapie (dialectische gedrags therapie) dat mij zo erg helpt. Nooit geloofd in therapieen, altijd geprobeerd. Nu lukt het eindelijk een beetje
Je kan me mailen.
Esther


Titel: Re: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: dimitri op 17 December, 2008, 20:02:19
Hier zijn we weer,

een jaar verder, en nog steeds zoveel ups en downs,
afleiding is idd het beste wat je nodig hebt.

Echter je hebt er geld voor nodig, om leuke dingen te kunnen doen
ik heb afgelopen jaar weer 10 banen gehad.

MAar het werkt niet echt als je bij zoveel instanties onder behandeling bent.
Novadic schrijft geen medicijnen voor
huisarts alleen slaapmedicatie
psychiater kost me teveel tijd, ik heb er wel behoefte aan maar op een gegeven moment
gat alles goed,
en ben ik gaan verhuizen dus heb ik alles laten verwateren.

Na mijn verhuizing erachter gekomen dat het niet was wt ik zocht dus maar weer verhuisd.
Weer een nieuwe relatie alles weeer nieuw
maar ik ben nog steeds niet gelukkig,
en elke ochtend als ik wakker word doet het veel pijn om te zijn wie ik ben

Waarom snappen mensen mij niet,
of snap ik mensen niet??

De ideeen om te gaan zwemme of sporten komen goed over,
maar bedenk goed, dat je voor alles geld nodig hebt.

Ik ben al paar jaar op goede pad,
dus niet meer op gekke manier aan geld komen.

En door het veel wisselen van baan,
en op me eigen te wonen kost alles veel geld.

Gelukkig heb ik nu een leuke baan als verzekeringsadviseur,
echter voor hoelang is de vraag

Natascha kun je mij vertellen welke therapie jij hebt gevolgd/ volgt??
En welke medicijne jullie zo fijn vinden werken.

Want ik heb Zyprexa gekregen en oxazepam
echter zyprexa is voor mij niks want word ik dik van,
en ik wil er wel goed uit zien.

Alvast bedankt voor de tips.


Titel: Re: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: Eefje op 17 December, 2008, 20:12:09
Hoi Dimitri,

Je hebt heel veel positiefs in je berichtje - een nieuwe baan, een nieuwe relatie, en wat niet het minst is - je bent nog altijd bezig met een goede oplossing vinden.
Hier op dit forum kan je veel info vinden over hoe anderen mensen met hun stoornis leven, ik heb zelf heel veel aan.
Ook is er veel info hier te vinden over therapieen - de dialechtische gedragstherapie is de therapie van Marsha Linehan. Er zijn meer therapieen en trainingen die een ieder kan volgen, bijvoorbeeld VERS training waarin je leert om je emoties te reguleren.


Titel: Re: Hoelang moeten we zo doorgaan.
Bericht door: Eefje op 17 December, 2008, 20:14:16
(excuus, had per ongeluk op het 'verzend' knopje gedrukt terwijl ik nog niet klaar was met het bericht)

Wat het beste voor je werkt zal je nog moeten vinden.

Maar 1 ding, geef de moed niet op, er is heus wel wat te vinden wat goed bij je past en waar je mee verder gaat komen.
Blijf er in geloven, niets is blijvend, ook niet de 'nare' gevoelens!

Liefs,
Eefje