Bordie.nl
Nieuws: Op bordie.nl respecteren, accepteren en nemen we elkaar zoals we zijn.
 
*
Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren. 13 December, 2024, 01:14:18


Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte


Pagina's: [1]   Omlaag
  Favorieten  |  Print  
Auteur Topic: Mijn vriend heeft Borderline???!!!!!!  (gelezen 34895 keer)
0 geregistreerde leden en 1 gast bekijken dit topic.
Gianna
Gast
« Gepost op: 09 Mei, 2008, 08:32:27 »

Hallo allemaal,

Ik heb nu 2,5 jaar een relatie met mijn vriend. Maar God, wat gaat het moeilijk. Hij ziet alles heel zwart-wit, het is of goed of slecht. Mensen van wie hij nu houdt, kunnen over 1 uur zijn ergste vijanden zijn. Dit alleen maar omdat ze dan niet direct voor hem klaarstaan, een neutrale opmerking plaatsen die hij dan persoonlijk oppakt of niet meteen alles uit hun handen laten vallen omdat hij iets vraagt. Soms is hij vrolijk en dat slaat in no-time om in depressief, boos, onzeker en al nog meer. Hij kan absoluut geen kritiek aan, en als hij fouten heeft gemaakt ligt dat nooit aan hem, maar altijd aan anderen, als er niemand anders is om de schuld te geven dan geeft hij iemand de schuld die er niets mee te maken heeft. Hij is erg egoistisch, het moet allemaal op zijn manier, hoe, waar en wanneer hij het wilt ongeacht of dat wel kan, of dat voor anderen uitkomt etc. Hij wil en vraagt van mensen dat ze hem belangrijk vinden en dat ook duidelijk laten blijken want anders wil hij je nooit meer zien! Hij heeft normen en waarden die met de dag veranderen dus ik kan me daar nooit aan aanpassen. Hij stelt regels, maar deze gelden niet voor hem. Hij kan niet tegen kritiek. Hij ziet en hoort dingen die er niet zijn, of hij ziet, hoort of begrijpt dingen helemaal verkeerd en er volgt een woedeuitbarsting, meestal direct gericht op mij of mijn familie. Je kunt hem dan ook niet meer duidelijk maken dat hij het verkeerd begrijpt, want hij weet hoe het zit, en hij hoorde het goed en hij heeft gelijk...Hij roept altijd dat hij heel netjes, fatsoenlijk en eerlijk is, maar dat is hij niet. Hij heeft ook suikerziekte, en daar kan hij niet mee omgaan, dan roept hij weer dat hij al zijn pillen tegelijk gaat innemen, dat hij gewoon suiker gaat eten etc, en dan wil hij weer netjes zijn pillen innemen en zich aan zijn dieet houden. Hij is 2 jaar geleden een eigen zaak begonnen, geeft geld uit aan dingen die hij niet nodig heeft, komt in de schulden (en geeft natuurlijk iedereen de schuld behalve zichzelf) en moet nu echt de schuldsanering in. Het ene moment wil hij een financiering aangaan om het zo op te lossen, dan wil hij weer in de schuldsanering, dan weer helemaal niet, dan wil hij weer al zijn spullen verkopen en weggaan, dan wil hij zich weer doodrijden tegen een boom. Ik kan nooit iets goed doen. Ik heb een full-time baan en kan niet altijd direct iets voor hem doen, dan vindt hij dat ik niks voor hem doe, nooit niet, als ik iemand aardig vindt ben ik verliefd op hem. Alle mannen willen mij versieren volgens hem, ik kan er nauwelijks mee praten want dan sta ik te sjansen. Ik kan werkelijk nooit iets goed doen. Dan wordt ie boos en verbaal erg agressief, ik krijg dan scheldkannonades over me heen, gaat hij een hoop dingen die nooit gebeurd zijn lopen verzinnen om mij een schuldgevoel aan te praten en dan wil hij dat ik mezelf ook zo slecht vind en me nederig aan hem opstel en zag dat hij gelijk heeft etc. Hij is laag opgeleid en ik ben hoog opgeleid. Hij vindt het niet leuk als mensen mij om verduidelijking vragen, hij is boos omdat mensen "met mij weglopen" en niet meer met hem zoals vroeger. Ik kan daar toch niets aan doen??!!!

Ik houd erg veel van hem, hij kan ook heel lief en zorgzaam zijn, maar de goede dingen wegen niet meer op tegen de slechte dingen. Ik denk dat hij borderline heeft, maar dat kan ik hem echt niet vertellen, ik weet namelijk niet hoe boos en agressief hij daar van wordt. Hij kan en wil niet zien dat hij ook fouten maakt en dat een heleboel dingen gewoon aan hem zelf liggen, dus dit kan ik hem echt niet vertellen. Maar ik raak uitgeput, moe. Ik moet zo vaak dingen afzeggen omdat hij dan mijn aandacht nodig heeft.... Dit gaat gewoon niet meer. Ik wil dat hij wordt geholpen, maar hij zal dit nooit pikken en zeker niet erkennen. Wat nu?Huh?Huh?Huh?Huh?Huh?Huh??
Gelogd
angel666
*****
Offline Offline

Geslacht: Vrouw
Berichten: 7135


Just Married!!


« Antwoord #1 Gepost op: 09 Mei, 2008, 15:43:21 »

Allereerst denk ik niet dat dit borderline is.
Zou het dus ook zeker niet op die manier aan hem vertellen.
Ik vind het meer klinken als een narcistische persoonlijkheid.
Maar goed, ik ben geen psyg en kan geen diagnose stellen.

Ten tweede: jij kan willen dat hij geholpen wordt, maar dat ligt niet aan jou.
Zolang hij niet inziet dat er iets mis is met hem zal hij niet geholpen willen worden.
Je kan vragen of hij hulp wil, maar is het antwoord nee, dan houdt het gewoon op.

Je kan dus weinig doen helaas.
En als jij niet meer gelukkig bent in de relatie en alles gedaan hebt om aan de relatie te werken, sja, dan houdt het over lijkt me.

Sterkte,

knuff Angel
« Laatste verandering: 04 Augustus, 2008, 10:30:55 door angel666 » Gelogd

Some days I feel broke inside but I won't admit
There's just too much that time can not erase
I'm so sick of speaking words that no one understands

Rust zacht lieve Damiën....
Samira
Gast
« Antwoord #2 Gepost op: 03 Augustus, 2008, 18:07:37 »

Ik herken zoveel in jouw verhaal, dat het net lijkt of ik het ben geweest die dat heeft getypt. Mijn vriend is precies hetzelfde, en het is heel moeilijk om mee om te gaan.
Ik zou heel graag met je willen mailen, want misschien dat we elkaar kunnen steunen door moeilijke tijden.
Ik hou ook erg veel van mijn vriend, en wil hem absoluut niet laten gaan omdat hij zo doet. Hij is ziek, en ik denk maar zo: als ik ziek zou zijn zou ik toch ook willen dat mensen me nemen zoals ik ben??

Maar goed, geduld is de sleutel, geduld geduld en geduld, en niet alles wat hij zegt serieus nemen, maar hem dat natuurlijk niet laten blijken.
Ze hebben erg veel aandacht nodig.

Ik zou het erg leuk vinden om met je mailen dan kunnen we verder "praten"

Groetjes Sam
Gelogd
angel666
*****
Offline Offline

Geslacht: Vrouw
Berichten: 7135


Just Married!!


« Antwoord #3 Gepost op: 04 Augustus, 2008, 10:30:33 »

Ik zou het vreselijk vinden als mijn man zo zou denken/doen als jij Samira.
Je doet nu net alsof hij achterlijk is.
Wil je echt zo leven voor altijd?

Niet alles serieus nemen wat hij zegt ... je doet alsof hij liegt en dingen verzint.
Sorry, als jouw vriend dat doet komt dat uit hemzelf, hier zitten geen bordies die liegen en hele verhalen verzinnen.
Je kan niet alles op borderline afschuiven.

Voor iemand die houdt van iemand met mogelijk borderline laat je borderline toch enorm negatief overkomen.

Angel


ModbreakDe tip die je gaf, mag niet meer gegeven worden
« Laatste verandering: 06 Augustus, 2008, 21:17:12 door vlindertje » Gelogd

Some days I feel broke inside but I won't admit
There's just too much that time can not erase
I'm so sick of speaking words that no one understands

Rust zacht lieve Damiën....
Goofy
*
Offline Offline

Geslacht: Man
Berichten: 3228


kwam, zag, en logde in..


WWW
« Antwoord #4 Gepost op: 06 Augustus, 2008, 21:24:15 »

Ik denk dat je het bericht verkeerd begrepen heb angel,

Teminste ik herken er zeker dingen in als omstander.

Ik denk dat Samira bedoelt dat mensen met borderline niet liegen, maar mensen met borderline kunnen soms dingen roepen om "de aandacht" te krijgen. Vaak zijn dit loze termen die je naast je neer moet leggen (alleen al om het feit om het als omstander dragelijk te houden), maar dat je de "kreet om hulp" niet serieus neemt moet je nooit laten merken.

En een tip voor samira, neem het met een korrel zout, maar neem het wel serieus. Want ik heb zelf meegemaakt dat die kreet om aandacht dus wel uitgevoerd wordt. Niet altijd, maar wees er wel waakzaam voor.

Maar om borderline een ziekte te noemen, ik snap je uitleg. Maar borderline is bij mij altijd nog een stoornis. En wat angel ook zegt, niet alles is borderline, naast borderline is je vriend ook nog een gewoon persoon met zijn eigen karaktertrekken.

Groetjes Goof
Gelogd

Het voordeel van hoogtevrees, is dat je net zoveel spanning en vertier haalt uit een keukentrapje, als anderen uit een hele dag Six Flags.
Amberrr
Gast
« Antwoord #5 Gepost op: 20 November, 2009, 20:50:02 »

Dit is wel borderline. Mijn vriend heeft het ook. Hij neemt het mij heel erg kwalijk dat ik er zo een moeite mee heb. In het begin zei ik tegen hem dat de dingen die hij tegen mij zegt me pijn deden maar dat doe ik nu niet meer. Ik weet ook echt niet hoe ik hiermee om moet gaan. Hij wilt geen hulp, in ieder geval dat denk ik niet. Als ik erover begin dan kapt hij het gelijk al af. Het maakt me echt niet gelukkig. Ik heb geprobeerd om uit zijn buurt te blijven maar dan voel ik me ook niet beter. Hoe ga jij ermee om?
Vindt je niet dat je recht hebt om je eigen grenzen te trekken?

Amber
Gelogd
Doortje58
Gast
« Antwoord #6 Gepost op: 02 December, 2009, 22:05:55 »

Ik zou adviseren de diagnose aan de dokter over te laten............ Wink
Gelogd
liesje123
Gast
« Antwoord #7 Gepost op: 28 December, 2009, 16:06:51 »

Beste,

Ik kom net uit een vreselijk pijnlijke relatie van bijna twee jaar met een jongen van 22 met Borderline. Ik ben er zo kapot van, ben zelf depressief geworden en weet geen blijf meer met mezelf. Ik heb het altijd voor hem opgenomen en hem gerustgesteld. Hij had een erg laag zelfbeeld en ook vaak hevige woedeuitbarstingen. Tegen mij waren die voornamelijk verbaal, maar tov zijn ouders kon dat ook fysiek gaan. Hij wil nu geen contact meer met me, alles is de schuld van mij, mijn oudes, mijn verleden. Hij zal geen seconde de vinger naar zichtzelf wijzen. Hij heeft me letterlijk leeggezogen. Toch kan ik hem  niet opgeven, ik geloofde in hem, vertrouwde hem , hou nog steeds van hem.
Ik wil heel graag eens praten met hem, over alles. Maar hij negeert me nu al twee maand en half. Heeft er iemand tips over hoe ik dit het best aanpak? Hoe ik door zijn schild kan breken? Hij wil geen woord horen over borderline, volgens hem mankeert er niks.

Hulp zou enorm gewaardeer worden,

Groetjes

Een verloren zieltje
Gelogd
Gerwin
Gast
« Antwoord #8 Gepost op: 09 Januari, 2010, 21:59:11 »

Stel jezelf de volgende vraag:

Hou ik zoveel van hem/haar, dat ik zelfs bereid ben om mijn identiteit te verliezen als ik daardoor bij hem/haar kan blijven?

Is het antwoord Ja, ga vooral zo door, maar is het antwoord Nee, accepteer dan, dat iemand met borderline hulp nodig heeft en zolang hij/zij daar geen behoefte aan heeft, dan moet je wel heel hopeloos verliefd zijn op die persoon om bij hem/haar te blijven. Iemand met borderline zuigt je gewoon helemaal leeg en was je voor het contact een vrolijke flierefluiter, na een tijdje contact te hebben gehad met een borderliner is de kans groot, dat je erg depressief wordt en logisch ook, want je geeft alles, maar je krijgt helemaal niets, maar dan ook echt helemaal niets terug. Op internet is er van alles te vinden over hoe om te gaan met iemand met borderline, maar als je verliefd wordt op iemand, dan is het de grootste nachtmerrie, als die persoon borderline heeft.
Nee, ik probeer mensen met borderline niet in een kwaad daglicht te stellen, maar het is wel een hele erge ziekte, die ook je naaste helemaal kapot maakt en iemand met borderline heeft dat niet eens in de gaten en het erge van alles: hij/zij kan er ook nog eens niets aan doen.

Sterkte zou ik zeggen en weet waar je mee doorgaat!
Gelogd
Schoorsteen
Gast
« Antwoord #9 Gepost op: 18 Januari, 2010, 23:09:07 »

Hoi allemaal,

Ik heb jullie verhalen gelezen en ik begin een vermoeden te krijgen dat mijn vriendin borderline heeft. Het is namelijk vanaf het begin van onze relatie aantrekken en afstoten van haar kant en ze zegt de meest vreselijke dingen tegen me waarvan ze weet dat ze me daarmee kan kwetsen. In haar ogen doe ik nooit iets goed, als ik a doe had ik b moeten doen en andersom. Het is echt alles of niets. Ik moet meteen perfect zijn en als ik maar iets mis dan is het meteen: dit zoek ik niet in iemand.. Maar het volgende moment is het: ik mis niets in jou, jij bent zo mooi.. En ze zegt dan: ik wil je nooit meer zien, en laat nooit meer wat van je horen en ik verdwijn uit jouw leven en vervolgens belt en smst ze wel de hele tijd. Herkent iemand dit? Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan?
Gelogd
Pagina's: [1]   Omhoog
  Favorieten  |  Print  
 
Ga naar:  

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006, Simple Machines LLC

(C)2003-2013, Bordie.nl All Rights Reserved.
Pagina opgebouwd in 0.19 seconden met 239 queries.