Na de diagnose: borderline eten, slapen, dromen

[Bezorgde dochter]

Hallo,

Een maand of 5 geleden is bij mijn moeder (53) borderline vastgesteld. Ze heeft al zo'n 20 jaar psychische problemen en heeft alle hoeken van de hulpverlening ondertussen wel gezien. Sinds de diagnose lijkt het echter of ze zich wil conformeren aan de verschijnselen die bij borderline kunnen horen. Zo kwam ik afgelopen weekend tot de schokkende ontdekking dat ze zichzelf snijdt.

Ik vraag mezelf af of ze dit ook zou hebben gedaan als ze niet had geweten dat ze borderline heeft. Het komt misschien hard en lomp over, maar naar mijn idee probeert ze op een negatieve manier aandacht te trekken.

Kunnen jullie hier iets zinnigs over zeggen? Gebeurt het vaker dat patiënten met Borderline zich helemaal inleven in hun "rol"?

Alvast bedankt.

[desenindra]

allereerst wil ik reageren op je laatste zin van "inleven in hun rol"..

Laat duidelijk zijn dat wij geen rol spelen...
En je weet sinds afgelopen weekend dat ze zichzelf snijdt waarschijnlijk doet ze dat al veel langer zonder dat jij of de omgeving het door hebben gehad en niet om aandacht te trekken en de borderline de schuld te geven..,maar om via de verminkingen beter om te gaan met alles waar ze in het dagelijkse leven mee om moet gaan..het leven van een borderliner gaat nu eenmaal niet over rozen..
ikzelf heb geen ervaringen met snijden want dat doe ik niet en heb het ook nog nooit gedaan...ik kan me wel voorstellen dat je een uitlaatklep zoekt voor alles wat tegen zit de een word boos, de ander koopt ontzettend veel, weer een ander is drankverslaafd of drugs en je moeder snijdt ik wil het niet goed praten met wat ze doet,maar begrijp ook dat het voor haar de  enigste manier is om om te gaan met het dagelijkse leven...

als je beter kijkt naar de mens erachter zal je zien dat borderline niet meer is dan een labeltje die je krijgt en het definieert je zeker niet tot de mens die je bent.....

groetjes desenindra