wie kanme helpen

[clazien]

ik heb een zoon van 23 jaar en als ik het zo lees is mijn zoon een echte bordeliner.
hij is al van af jongs zijnde een jongenmer een groot gebruiksaan wijzing hijis getest door het riaag en die zeggen adhd.Wat wij zelf niet echt geloven. Alles wat er bijna alles wat er in de lijst voor dorderline staat is bijhemwel van toepassing zelf de waarehis verdraaien ,wzwart wit kijken woeden aanvallen  stress geen vrienden,verhalen vertelen waar je van denkt is het wel zo? nu heeft hij een paar jaar geleden zelf gezegt dat hij zich wou laten testen op bordeline.dus ikmet hem mee naar het eerste gesprek bij het riagg. zitten we daar varaagt die man aan hem heb jij er last van dat je het heb als het zo is
nee zgt hij gewoon
nou wat doe je dan hier kom je hier om dat je ouders het willen?ik heb er zelf geen last van maar de mensen omme heen. dus atvies?als het het zelf wilt dan gaan we wel wat starten .wordt niets aangedaan  nu.dit is zo moeilijk wat kan ik hier mee hoe ga ik er mee om?nu gaat hij 6 sept in eenhuis dei hij een een meisje hebben gekocht waarvan we ook zo iets vermoeiden we horen niets .ales gaat zo gek.wezijn bang dat het fout gaat .en we weten niet eens of hij het wel heeft kunnen we hem mog dwingen hijis 23 jaar en zegt er is niets met me
help  me ik ben radeloos man mijn is er helemaal klaar mee omdat we al zo vaak in de maling zijn  genomen .zeggen ze dat ze ruzie heeft thuis zit 6 weken hier en dan bel ik na moeilijk doen voor aders en telfoon haar ouders blijkt er niets te zijn
 

[vlindertje]

Hoi Clazien,

Je kind je kind niet dwingen om hulp aan te nemen en al helemaal niet als hij een volwassen jongen is van 23 jaar. Behalve in extreme situatie waar een rechtelijke machtiging is afgegeven. Maar die krijg je echt niet zomaar, daar gaat zoveel aan vooraf.

Ik begrijp dat het voor ouder zijnde erg moeilijk is, vooral de machteloosheid. Je wilt graag wat betekenen maar ondertussen kun je zo weinig.
Pushen werkt niet, wel kun je bepaalde dingen voor jezelf doen om de situatie wat dragelijker te maken. Zoals zorg dat je iemand hebt waar jij je verhaal kwijt kan. Bij een familielid, goede vriend of eventueel zelf gesprekken bij een hulpverlener. Daarnaast zorg voor voldoende ontspanning zodat je er niet aan onderdoor gaat.

Wat je dan wel kan betekenen voor je zoon. Laat zien dat je er voor hem bent zonder te pushen. Probeer met hem te praten en luister wat hij te zeggen heeft. En dan bedoel ik "echt" luisteren zonder direct hierop te antwoorden. Op deze manier kan je een opening creeeren.
Ik weet ook niet hoe jullie verstandhouding is.
Het enige wat je dan verder kan doen is afwachten hoe hij hiermee omgaat en of hij toenadering zoekt.
Overigens bedoel ik met het bovenstaande niet dat je alles maar moet accepteren. Dat absoluut niet. Je hebt altijd grenzen en het is goed om voor jezelf grenzen te stellen. Zo is het voor iedereen duidelijk tot hoever iemand kan gaan. Probeer je ook aan die grenzen te houden.

Maar nu even terug over Borderline. Je schreef dat hij de diagnose adhd heeft gekregen destijds. Maar dat jullie dit niet geloven. Weet je dat adhd en borderline vele overeenkomsten heeft. En tegenwoordig deze dubbele diagnose gegeven wordt.
Het is dus goed mogelijk dat je zoon wel adhd heeft met daarnaast borderline. Of toch alleen adhd. Het lijkt allemaal zo op elkaar en probeer zelf niet je zoon een diagnose aan te praten of het jezelf wijs te maken.  Dit maakt het alleen maar moeilijker.
De enige die de diagnose kan stellen is een psychiater en dit gebeurt door middel van diverse testen.

Hopelijk heb je wat aan deze informatie en sterkte met de situatie.

Groetjes vlinder

[clazien]

bebankt voor je re. het houd dus in dat we als ouder gewoon toe moeten zien.We kunnen gelukkig hier thuis met de kinderen overal over praten zelfs onze schoonzoon komt mte zijn dingen bij ons alleen onze zoon zal het nooit doen ik heb wel eens geprobeert te praten en ook vaak zeggen we als er wat is kom er mee misschien kunnen we helpen maar bij hem werkt het gewoon niet lijkt het wel.en nu hij eenhuis heeft gekocht en dat is dan ook nog niet zo dicht bij ons vind ik het wel eng.gaat hijhet reden met zijn vrindin en zo?en wat dan als het fout gaat?we hebben met hem meer tedoen toch ergens dan bij onze dochter die is jonger maar anders. wat is dit moeilijk zeg.