Bordie.nl
Nieuws: klik ook eens op de google ads op www.bordie.nl
 
*
Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren. 28 Maart, 2024, 13:23:34


Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte


Pagina's: [1]   Omlaag
  Favorieten  |  Print  
Auteur Topic: mijn story  (gelezen 5607 keer)
0 geregistreerde leden en 1 gast bekijken dit topic.
NietvanToepassing
Gast
« Gepost op: 01 September, 2009, 03:29:12 »

ik ben net 37 geworden, en heb dit niet gevierd, eigenlijk kompleet afgesloten van alles en iedereen.

Ik ben meerdere keren in me leven ingestort en met d ejaren er weer bovenop geklommen, hulp ken ik niet, ligt aan me opvoeding, ..sterk zijn en blijven.

Ik ben erg op en leef nog omdat ikmezelf niet de mes op me keel kan zetten. Alles en iedereen die het slecht heeft, en geloof me, ik heb van chinese glimlachen tot komplete verloederring gezien van hele `goede` mensen, en dat maakt mijn situatie nog onverkropbaarder.

Waar ik ook kom, waar ik me rug ook naar toe draai,. foute dingen gebeuren altijd met goede mensen, ..en ik wil dat liever niet meer zien, al weet ik dat dat fictie is.

soms denkt iemand goed te doen, en heeft dat een averechts verloop, of doen fout en denken dat ze goed doen, .dat haalt altijd in.

Ik ben heel me leven kwijt, ..en kan dan ook niet oordelen over anderen, maar GOD!  Wat wou ik soms dat ik blind en doof was

Gelogd
A
Gast
« Antwoord #1 Gepost op: 02 September, 2009, 23:07:35 »

Steun zal je er niet aan hebben vrees ik, maar als ik je verhaal lees dan zit ik voor een groot deel me eigen verhaal te lezen. Wat ik vooral denk te herkennen is de hopelloosheid die je na jaren krijgt , tot dat je op een punt beland dat je het vechten zo moe ben en in jouw geval blind en doof zou willen zijn. Bij mij gaat het nog iets verder ik ga gemiddeld naar bed met het idee ik hoop dat rustig inslaap en er geen morgen meer is voor mij, maar dat gebeurt maar steeds niet. En de natuur een handje helpen, daar heb ik best wel gedachtes over maar ik kan het niet en waarom niet is voor mij nog het grooste raadsel. Want een reden om door te gaan met overleven want dat is het voor mij heb ik niet althans ik zie hem niet , heb geen familie meer geen vrienden alleen mezelf en dat apparaat waar ik nu op zit te tikken nou als leven is. Ik ben net 45 geworden maar net als jij niet gevierd sterker nog ben gewoon bang dat voor elke verjaardag die eventueel nog gaat komen. Waarom ik op je verhaal reageer , omdat ik er zoveel in herken maar terwijl ik dit tik speelt al door me hoofd waarom bezoek ik eigenlijk zo,n forum als dit misschien wel om iets van herkenning te vinden.
Gelogd
Pagina's: [1]   Omhoog
  Favorieten  |  Print  
 
Ga naar:  

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006, Simple Machines LLC

(C)2003-2013, Bordie.nl All Rights Reserved.
Pagina opgebouwd in 0.084 seconden met 68 queries.